Van 3 t/m 12 oktober is Schildergroep Ambitie te gast in het Theehuis van Odapark. Deze Venrayse schildergroep is in 2006 opgericht en bestaat uit acht amateurschilders. In een groepstentoonstelling tonen zijn een divers overzicht van hun recente werken.

Over Ambitie
De meeste leden leerden elkaar kennen omdat zij schilderles volgden bij de bekende Venrayse schilder Harrie Schreinemachers. De groep vond onderdak bij de voormalige inlijsterij Amba in de Patersstraat, welke naam middels een woordspeling leidde tot de naam van de groep: Ambitie. "Wij zijn in de voorbije jaren voornamelijk autodidactisch aan het werk geweest. Ieder maakt zijn eigen keuze in het werk en het te gebruiken materiaal. Vandaar dat ieder van ons door de jaren heen een bepaalde herkenbaarheid heeft gekregen. Uiteraard kijken wij naar elkaars werk maar blijven onze opmerkingen beperkt tot toevoegingen en niet tot kritisch beoordelen. Het maakt dat wij ons een hechte groep voelen, die op eigen kracht in de loop van jaren een ontwikkeling doorgemaakt heeft van realistisch werken naar grotere vrijheid. Wij hebben ons een aantal keren laten meenemen en inspireren door een workshop van een professionele schilder. Het laatst was dat vorig jaar door Marlies van Zeben, die ons een verdieping gaf in het oefenen met vormen en distantie nemen van het voorbeeld. In de afgelopen jaren hebben wij verschillende exposities gehad, waaronder bij Synthese, Vincent van Gogh, Medisch Centrum Antoniusveld en het Venrays Museum. Het is een hele eer om dit nu te kunnen exposeren in het Odapark, wat wij toch beschouwen als een stap naar echte kunst".

De groepsleden zijn:
Thery Janssen. Thery is de oudste van de groep, maar ondanks ongemakken die bij een leeftijd van 94 jaar te verwachten zijn gelukkig meestal in staat de schildermiddag te bezoeken. Zij zorgt goed voor de groep, met iets lekkers voor bij de koffie, maar meer nog met haar blijdschap en optimisme. Thery schildert vrij, maakt goed gebruik van kleur, haar werk heeft een warme uitstraling.

Petronel Raaymakers, niet veel jonger dan Thery, heeft door de jaren heen een constant oeuvre. Het zijn landschappen met sprekende luchten, meestal uitgevoerd in zachte aquareltinten. Het leidt tot subtiele en dromerige werken.

Truus Robberegt. Ook in het werk van Truus is een zekere constante aanwezig. Haar onderwerpen zijn gezichten van vrouwen en kinderen, waarin grote ogen nieuwsgierig of verwonderd de wereld in kijken. Het gebruik van pastel accentueert het zachte van de gezichtsexpressies

Jan Maessen. Jan was in de voorbije jaren en zeker in de periode dat hij Amba bestierde een vlotte schilder, die niet schuwde palen en muziekinstrumenten van krachtige streken verf te voorzien. Hij lijkt tot enige rust te zijn gekomen. Zijn laatste werken getuigen meer van het vakmanschap schilderen en heeft hij vaak Hollandse meesters als voorbeeld.

Geert Jans stond in het verleden bekend als de kippenschilder. Hij wist kippen in allerlei houdingen fraai te treffen alsof zij een gemoedstoestand lieten zien. Zijn werk van die tijd was ook van afmeting vaak imposant. Hoe anders is dat nu. Geert werd een aantal jaren geleden getroffen door een beroerte, waardoor hij zijn schilderarm, zijn linker, niet meer kon gebruiken. Met geweldig doorzettingsvermogen weet hij nu met zijn rechterhand kleinere vogels in dito formaat en in aquarel prachtig te realiseren. En hij waagt zich langzaam weer aan groter acrylwerk.

Herman Burger. Wie van klassieke muziek houdt en van impressionistische schilders als Monet zal dat terugzien in het werk van Herman. Hij is de vlotste schilder van onze groep en al lang klaar als de anderen pas halverwege zijn met een schilderij. Dan maakt hij de rondgang bij de rest en weet hij snel en met overtuiging te zeggen waar bij de anderen een verbeterslag te maken is.

Ruud van der Reis weet in zijn kleurrijk werk de sfeer waarin mensen elkaar ontmoeten- in dialoog in het café of op de dansvloer- goed te raken. Hij verstaat de kunst met een beperkt kleurenpalet van omber, ultramarijn en olijfgroen dat voor elkaar te krijgen. Ook bij Ruud zijn de impressionisten zijn het grote voorbeeld.

Frans Schmeetz werkt bij voorkeur met aquarel en olieverf vanwege de echtheid en de intensiteit van de pigmenten. Hij is een wandelaar, die de kleuren in de natuur in zich opneemt en deze vervolgens zo goed mogelijk in het werk wil laten terugkomen. Maar ook een kleurrijke markt in Zuid Frankrijk of het stadsgezicht van Maastricht in naderend avondlicht prikkelen hem om de sfeer op het doek te pakken.