Op zondag 20 november organiseert IVN Geijsteren-Venray een wandeling in de Boshuizerbergen met als thema korstmossen. De wandeling start om 10:00 uur bij de parkeerplaats Boshuizerbergen aan de Maasheseweg (tegenover afslag naar Smakt). Deelname is gratis.

 Als je de korstmossen goed wilt bekijken, is het raadzaam om een loepje mee te nemen. Er gaat een wereld van vormen en kleuren voor je open. Wat in eerste instantie een saai gekleurde vlek lijkt, blijkt onder de loep een bijzonder fraai landschapje te zijn. Een korstmos is een wonderlijke levensvorm. Het is een samenlevingsvorm (ook wel symbiose genoemd) tussen een schimmel en een alg of blauwwier. De schimmel geeft bescherming en stevigheid aan de alg of blauwwier, terwijl de laatste via fotosynthese suikers levert. De buitenkant is de schimmel, binnenin zit de alg of blauwwier. Ook al zit het woordje mos er steeds in, een korstmos is zeker geen mos.

Er zijn korstmossen die op bomen leven, op de bodem of op steen/beton en soms op meerdere ondergronden. Ze hechten zich met een soort hechtwortels (rizomen) aan hun ondergrond. Met die rizomen kunnen ze geen vocht of voeding opnemen, dat gebeurt uitsluitend via het blad (thallus). Dat betekent dat ze zich in droge perioden moeten aanpassen. Ze kunnen namelijk geen vocht uit de bodem halen, zoals bomen en planten dat doen. Korstmossen gaan dan in een ruststand en drogen in. Die rusttoestand kunnen ze heel lang volhouden. Pas als het weer vochtiger wordt, komen ze weer tot leven.

Herfst en winter zijn goede seizoenen om korstmossen te bestuderen; het blad is van de bomen en het is over het algemeen vochtiger. Dat is dus de groeitijd van korstmossen, al groeien ze maar heel langzaam.

Boshuizerbergen staat bekend om zijn vele korstmossen. Er komen, naast korstmossen die op bomen groeien, ook relatief veel korstmossen op de bodem voor, zoals open rendiermos, verschillende bekermossen en de heidelucifer.